Persian by Sinur, the artist
English by Chuck Sudetic
Submitted for exhibit at 15th A.I.R Biennial, A.I.R. Gallery, New York City
***
[Joia] When I first saw these images I looked away, stunned at their power. Hours later I was able to stare dumb and mute at these icons of "They/She/He." I felt the fragility and tenacity of survival. I recognized with unspeakable sadness the horror of misogynist hatred together with the daily unspoken banality of that horror, lifelong portrayed as ordinary.
With all the anger and love and rage I can muster, I honor Sinur's every breath and brushstroke on this wicked beautiful planet and thank her for bringing these images and words to us.
Two-spirited and nonbinary is often the only way we survive the lies of our misogynist patriarchy, infected from outside by all morality police and from within by the insidious critics burrowed into our brains like apple worms. The paintings even without the words scream off the canvas with a million voices, growing a small echo inside us to a mighty resounding chorus.
The world will see and recognize. Keep burning the veils: "Women. Life. Liberty."
***
Sunir: Image 1
Loneliest (pseudonym)
10 cm taller, my little only sister,
10 cm taller, my giggly niece’s mom.
1 year younger, she danced alone with my books,
1 year younger, she heard me alone rattling.
10 cm higher, alone she lifted my body,
10 cm higher, alone she willed me to breathe.
Image 1
تنهاترین
(نام مستعار)
10
سانتی متر
بلندتر
تنها خواهر کوچک من
10
سانتی متر
بلندتر
مادر خواهرزاده خندان من
1
سال
جوان تر
او به تنهایی با کتاب های من رقصید
1
سال
جوان تر
او صدای تکان خوردن من را شنید.
10
سانتی متر
بالاتر
او به تنهایی بدنم را بلند کرد
10
سانتی متر
بالاتر
او به تنهایی از من خواست که نفس بکشم.
Sunir: Image 2
Self
From beneath
the bottom of the bottoms,
her visage:
proud experienced defiant,
connects with friends on the bottoms above,
each staring down the obvious,
unseen and unspoken,
there below.
Image 2
خود
از پایین
پایین قسمت های پایین،
چهره او:
سرکشی با تجربه مغرور،
با دوستان پایین بالا ارتباط برقرار می کند،
هر کدام به چیزهای بدیهی خیره می شوند،
نادیده و ناگفته،
آنجا در زیر
Sunir: Image 3
Miriam On the Third Step
Our mother, animated within,
deprived of school words thoughts.
Not allowed to mother.
Not allowed to live.
Not allowed to say.
At 56 years, dead, body bruised.
Official cause of death: heart attack.
Even her white veil was forbidden.
Father had heard it complimented.
Image 3
میریام در پله سوم
مادر ما، متحرک در درون،
از افکار مدرسه محروم است.
به مادر مجاز نیست
اجازه زندگی ندارند.
اجازه گفتن ندارد
در 56 سالگی،
مرده،
بدن کبود شده
علت رسمی مرگ:
حمله قلبی.
حتی حجاب سفیدش هم ممنوع بود.
پدر تعریف آن را شنیده بود.
Artist Statement
I, Sinur: Kurdish born 1986 Mahabad Iran, mostly home-confined childhood-to-adult w/sister, loneliness fear mandatory veil, moved 2005→Tabriz, university philosophy Spinoza Ethics Gogol Nose Pasolini Medea, isolation loneliness fear mandatory veil, moved w/degree 2013→Iraqi Kurdistan, never hired, loneliness alienation fear, acquired brush/paint/canvas 2014→first untrained brush stroke, progressed 2015→art first radiated from fifteenth portrait, ex slashed canvases, fear despair rescue, moved 2018→İstanbul Türkiye, translated painted installed floors painted, isolation alienation loneliness, moved September 2022→Kadıköy, café cook waitress manager, exhaustion, surviving, painting. Never exhibited, never could.
The Portraits: interior beings, my own, my Iranian Kurd friends’, female nudes by necessity. Once, proud new-tooth first-graders. Now, the exteriors: weary, scarred, beautiful, floral-clothed even under black, adult mothers wives sisters, chattel for bride money, educated and unschooled, seeking joy and freedom beyond flashes of privacy/security in locked toilet stalls. Besieged by Iran Iraq religion patriarchy, brother “honor” executioners, traffickers, morality police, guerillas; murders, suicides, rapes, beatings, trauma ground into epigenetics, debauching confidence, child-generating organs, and psyches. Executed by hand, informed by mind, each portrait emerged from imagination, except one: They/She/He (pseudonym) via photo messaged from Iran. They/She/He demonstrating on Tehran streets lit by burning veils. They/She/He wears the veil, but only at home.
بیانیه هنرمند
من، سینور
کرد متولد 1986
مهاباد ایران
عمدتاً در خانه از دوران کودکی تا بزرگسالی با خواهر
ترس از تنهایی حجاب اجباری
2005 نقل مکان کرد
تبریز
فلسفه دانشگاه
اخلاق اسپینوزا
بینی گوگول
پازولینی مدیا
انزوا تنهایی ترس حجاب اجباری
نقل مکان کرد، با مدرک 2013
کردستان عراق
هرگز استخدام، ترس از بیگانگی تنهایی
بوم رنگ قلم مو به دست آورد
اولین ضربه برس و پیشرفت آموزش ندیده 2014
هنر تابش اولین بار، پرتره پانزده 2015
بوم های بریده قبلی 2015
ترس از ناامیدی نجات
2018 نقل مکان کرد
استانبول ترکیه
ترجمه رنگ شده کف نصب شده رنگ آمیزی شده است
انزوا بیگانگی تنهایی
نقل مکان کرد، سپتامبر 2022
Kadıköy
مدیر پیشخدمت آشپز کافه
خستگی، زنده ماندن، نقاشی.
هرگز به نمایش گذاشته نشد،
هرگز نتوانست
پرتره ها:
موجودات داخلی
خود من، دوستان کرد ایرانی من،
برهنه زن بر حسب ضرورت
یک بار، تازه دندان های کلاس اولی مغرور.
اکنون، نمای بیرونی: خسته، زخمی، زیبا،
لباس گلدار حتی زیر مشکی
مادران بالغ، همسران خواهر، خانه برای پول عروس،
تحصیل کرده و درس نخوانده
به دنبال
شادی و آزادی
فراتر از جرقه های حریم خصوصی/امنیت در دکه های توالت قفل شده.
محاصره شده توسط
ایران
عراق
دین
پدرسالاری
برادر جلاد "شرافت"
قاچاقچیان
پلیس اخلاق
چریک ها
قتل، خودکشی، تجاوز جنسی، ضرب و شتم، آسیب به اپی ژنتیک، هرزگی:
اعتماد به نفس، اندام های کودک ساز و روان.
با دست اجرا شد
از ذهن آگاه شده است
هر پرتره از تخیل بیرون آمده است، به جز یکی:
آنها/او/او (نام مستعار) از طریق پیام عکسی از ایران.
تظاهرات آنها/او/او در خیابان های تهران که با نقاب های سوزان روشن شده بود.
آنها/او/او حجاب می‌پوشد، اما فقط در خانه.
_______________
OCTOBER 2022
posted JANUARY 2023